Blij dat ik zelf rij!

Manon Beumer (links) voor haar Opel Combo en Manon van den Heuvel voor haar Mercedes Vito.

De een kwam op rotondes met haar handen in de knoop. De ander was verrast dat je überhaupt kunt autorijden met een beperking. Manon Beumer en Manon van den Heuvel rijden beiden in een aangepaste auto. Op uitnodiging van Welzorg Auto op Maat ontmoeten zij elkaar op de zonovergoten strandlocatie De IJzeren Man voor een gezellig en zomers gesprek. Over voorzieningen, het leven met een beperking en hoe dit is verrijkt dankzij hun auto. “De auto betekent voor mij: vrijheid, blijheid.”

Manon van den Heuvel: “Hoe de allereerste kilometers waren in mijn aangepaste auto? Heel spannend! Er was een vriendin meegegaan. Toen ik haar afgezet had en zelf nog een klein stukje naar huis moest rijden, voelde ik mij supertrots en zenuwachtig tegelijk!” Manon Beumer: “Bij mij ging het de eerste meters al fout, haha. Ik reed bij Welzorg Auto op Maat weg en remde veel te hard. Mijn lieve hulphond Quin en ik vlogen bijna door de voorruit. Ik kende toen mijn eigen handkracht nog niet zo goed. Quin lag te rillen en ik kreeg de slappe lach.” MH: “Jeetje heftig zeg. Dat je überhaupt kunt autorijden met een beperking, en dan bedoel ik natuurlijk niet jij maar je in zijn algemeenheid, was voor mij nieuw. Een vriend in een rolstoel reed in een aangepaste auto. Stoer vond ik dat. Ik heb hem gevraagd hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen. Zo kwam ik aan de weet dat je bij UWV een vergoeding voor rijlessen en een auto in bruikleen kon krijgen. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken, ik heb de auto inmiddels acht jaar. Hoe is dat bij jou gegaan? MB: “Voordat ik een hoge dwarslaesie kreeg door een ongeluk in 2014, was autorijden vanzelfsprekend voor mij. Gelukkig hoefde ik alleen rijlessen in een aangepaste auto te volgen. Dat was ook wel nodig, want bij rotondes raakten mijn handen in de knoop. Hoe voorkom je dat? Sindsdien durf ik met vol vertrouwen te rijden.

Nooit meer hoeven wachten, zelfstandigheid en vrijheid zijn de grootste voordelen van een aangepaste auto, aldus beide Manons

Qua instanties en regeltjes was er bij mij een ander probleem. Door mijn leeftijd en omdat ik lang in het buitenland heb gewoond, kwam ik niet in aanmerking voor een bruikleenauto en vergoedingen voor aanpassingen. Beetje complexe geschiedenis. Ik heb mijn auto uiteindelijk via fondsenwerving kunnen aanschaffen. Je moet dan wel een sterk verhaal hebben. Ik wilde me ontplooien en verder weg kunnen werken. Een eis is ook dat je aanvraag ondersteund wordt door bijvoorbeeld een maatschappelijk werker of stichtingen als MEE. Had jij ook met regeltjes te maken?” MH: “Ik moest mijn bruikleenauto inleveren, omdat ik mijn betaalde baan niet kon volhouden. Na een jaar kreeg ik een telefoontje van UWV dat ik geen recht had op de auto. Dat wist ik ook, maar vroeg nog wel even: telt vrijwilligerswerk niet mee? Niet dus. Gelukkig kon ik de auto voor een mooie prijs van Welzorg Auto op Maat overnemen. Nu rijd ik dus echt in een auto die helemaal van mij is. De Mercedes Vito is volledig aangepast. Ik kan niet lopen als gevolg van een auto-ongeluk toen ik vijf jaar was. Via UWV kwam ik in contact met Welzorg Auto Op Maat. Wat ik goed aan hen vind, is dat zij meedenken over jouw specifieke situatie. Ik bedien alles elektrisch. Via een lift achterin rol ik de auto in. Zet dan mijn rolstoel vast en stap over op de bestuurdersstoel. Rijden doe ik volledig met mijn handen via een handgas, handrem en een stuurknop op het stuur.” MB: “Vind ik ook, bij Welzorg Auto op Maat denken ze mee om wat onmogelijk is in mogelijkheden om te zetten. Een eis van de fondsen was dat mijn auto niet al te oud mocht zijn. Ik kwam bij Welzorg Auto op Maat doordat zij een interessante aanbieding hadden, mijn Opel Combo dus.

“Voor mij is vrijheid alleen al dat je kunt zeggen: dit is mijn auto”

Door deze Opel hoef ik nooit meer te wachten, hoe fijn is dat! De auto betekent voor mij: vrijheid, blijheid. Niet meer afhankelijk zijn en moeten wachten op taxi’s of geweigerd worden omdat je rolstoel niet mee mag. Je plant alles zelf: wat, hoe laat, waarheen. Voor mij is vrijheid alleen al dat je kunt zeggen: dit is mijn auto. Hoe is dat voor jou?”

MH: “Ja, nooit meer te hoeven wachten op een taxi die heel vaak te laat kwam. Ik hield opeens tijd over toen ik een auto kreeg. Mijn auto betekent voor mij zelfstandigheid en vrijheid. Dat is waar ik de afgelopen 22 jaar voor geknokt heb en nog steeds iedere dag doe.” MB: “Ja, dat klopt. Je hebt meer bewegingsvrijheid en bepaalt zelf waar en wanneer je rijdt. Heerlijk!” MH: “En je hoeft je omgeving niet meer te belasten, je kan lekker zelfstandig zijn. Als ik uitging, moest mijn moeder me ’s nachts ophalen uit de kroeg. Dat wil je toch helemaal niet. Daarnaast maakt mijn auto het mogelijk om meer onder de mensen te komen. Dat is superbelangrijk. Mensen met een beperking moeten achter de geraniums vandaan. Het is zo makkelijk om lekker veilig thuis te blijven waar alles aangepast is. Maar de leukste dingen maak je toch echt mee buiten je comfortzone. Ik heb nu ook meer het gevoel dat ik meedraai in de maatschappij, dat ik ertoe doe.” MB: “De auto betekent nieuwe avonturen, zoals verder rijden dan je neus lang is. Zo ben ik voor de afgelopen HandbikeBattle ’19 zelf naar Oostenrijk gereden.” MH: “Zie jij jezelf als rolmodel, Manon?”

MB: “Ja, een klein beetje wel. Ik ondersteun revalidanten bij het heropbouwen van hun nieuwe leven en wil laten zien dat je onmogelijkheden in mogelijkheden kunt omzetten, bijvoorbeeld door aanpassingen van je auto. Zelf heb ik ondanks een hoge dwarslaesie gekozen voor minder aanpassingen en schuif bijvoorbeeld via een elektrisch transferplankje de auto in en uit. Dat was voor mij een uitdaging. Een voordeel is dat ik nu gerust met een andere auto met handbediening durf weg te rijden. Wat wil jij voor mensen betekenen, Manon?” MH: “Ik heb mezelf een keer YouTuber met een missie genoemd. Zelf was ik altijd overal de enige rolstoelgebruiker. Met vlogs en blogs laat ik zien wat het leven met een beperking echt inhoudt. Ik wil ook andere mensen met een beperking laten weten dat zij niet alleen zijn en ervaringen en tips uitwisselen met elkaar. Zoals mijn reiservaringen.

Mijn verste autorit tot nu toe was een kampeervakantie in Zuid-Frankrijk. Deze zomer rijden we naar de Pyreneeën en Barcelona. Daar zie ik heel erg naar uit, maar het is ook best wel spannend, omdat het een lange en vermoeiende autoreis zal zijn. Maar ook hier geldt: De mooiste avonturen beleef je buiten je comfortzone!” MB: “Zo cool Manon! Mijn doel is dat ik onafhankelijk van iedereen steeds verder wil kunnen reizen. Mijn auto heeft me de zekerheid gegeven dat ik ook in andere aangepaste auto’s met handbediening durf te rijden. Ik heb nu ontdekt dat je zulke auto’s kunt huren in bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Wie weet wat de toekomst brengt!“

Vrijheid is blijheid!
Lees meer over: ,